Gesicht des Bahnhofs (Twarze dworca)

O powstawaniu ścieżek dźwiękowych

W filmie o dworcu dźwięki pochodzą z elektronicznego instrumentu muzycznego zwanego trautonium. Instrument ten wygląda jak małe organy z wieloma klawiszami i przełącznikami. Często jednak dźwięki w słuchowiskach radiowych lub filmach są przygotowywane przez specjalistów od dźwięku. Wykorzystywane są do tego również całkiem normalne rzeczy i przedmioty codziennego użytku. Sami możecie to wypróbować.

Najpierw znajdźcie parę przedmiotów, które wydają różne dźwięki. Na przykład, aby imitować dźwięk stacji kolejowej możecie użyć metalowych puszek, drewnianych kubków, sztućców, monet, szklanek lub butelek. Albo możecie też użyć papieru i grubej tektury, samochodzików do zabawy lub gwizdka. A może mielibyście jakieś inne, swoje pomysły?

Rozłóżcie te przedmioty przed sobą i spróbujcie robić przy ich pomocy dźwięki. Na przykład zderzcie ze sobą dwie kulki zmiętego papieru. Możecie też stąpać głośno, żeby zrobić głośne kroki. Aby wykonać gong, delikatnie uderzajcie łyżką o szklankę lub puszkę. A jeśli przejedziecie samochodzikiem po kafelkach lub jakieś innej nierównej powierzchni, to zabrzmi to jak pociąg. Nie zapomnijcie, że możecie też użyć swojego ciała i swojego głosu!

Teraz poprzez dźwięki możecie odtworzyć różne sytuacje na dworcu. Na przykład: „jak wielki automat dudniąc drukuje bilet, spadają i brzęczą drobne pieniądze”, albo „po peronie idzie człowiek szybkim krokiem z głośną walizką na kółkach. Konduktor gwiżdże i daje sygnał do odjazdu pociągu”, lub „po cichym gongu słychać stłumiony komunikat, że pociąg jest opóźniony”. Jak to brzmi? Jakich przedmiotów można użyć, aby uzyskać odpowiednie dźwięki? Pomyślcie jeszcze o kilku innych sytuacjach na dworcu kolejowym. Albo spróbujcie stworzyć ścieżkę dźwiękową do zupełnie innego miejsca.

drukuj